Back in Australia

Zo zit je nog op Bali, zo ben je weer terug in Sydney! De vliegreis terug naar Australië liep voorspoedig. Toch kan ik in het vliegtuig maar slecht slapen! En al helemaal met een knoflook-chinees naast je! Mijn hemel! Stinkie! Eenmaal weer met de voetjes in Australië werd mijn paspoort niet herkend. Best vreemd want ik kom er toch ook vandaan! Maar even mee om alles weer opnieuw te checken, waar ik vandaan kwam, wat ik daar gedaan heb en nog wat vragen te beantwoorden wat ik hier eigenlijk kwam doen.. Maar gelukkig! Marisja mocht het land weer in. Streng hoor! Streng!

Ires en ik hadden afgesproken na onze break weer verder te gaan reizen voor een paar maandjes. Ires was bij kennissen in Gosford geweest tijdens mijn vakantie naar Bali. Ze kwam iets later aan in Sydney dan ik, dus ik ben op een terrasje vlak bij het Operahouse gaan zitten met mijn cappuccino, wachten tot Ires bij me aanschoof. We zijn het eerste weekje in Sydney gebleven. Hostel midden in het centrum geboekt, zodat we nog wat meer van Sydney konden gaan bekijken. Wij inchecken, komen we op de kamer aan op de 6e verdieping zijn er 3 van de 4 bedden al bezet! Wij met onze flashbacks weer naar beneden.. probleempje! Gelukkig was er nog een andere kamer vrij waar we in konden. En jawel! Op de 12e verdieping! Opzich niet erg.. maar die lift! ik heb nog nooit een lift meegemaakt die zo langzaam was. Om op de 12e verdieping te komen deed je er gemiddeld 7 minuten over. Want elke verdieping willen er wel mensen in of uit! Afijn. We hebben een kamertje met eigen badkamer en ploffen op bed neer. Rondkijkend waar we nu toch weer in zijn beland. Een kamer wat eruit ziet als een gevangeniscel met een raam van 50x50cm waar ook nog eens half een kapotte airco voor hangt! Juist! Lang leve backpacken! Ach we overleven het wel! De bedden zijn verder prima. Die avond zijn we lekker uit eten gegaan bij Macchiato een heel fijn Italiaans restaurant! Want we hadden natuurlijk (alweer) iets te vieren! We zijn weer herenigd! Joepieee! Na een heerlijk wijntje en een groot bord risotto pesto kip zijn we lekker gaan slapen!

We hadden de volgende dag met Mike afgesproken om te gaan lunchen! Magic Mike zijn aussie avontuur zat er al bijna weer op! We wilden nog wel even dag zeggen voordat hij weer naar huis zou gaan. We hebben in totaal precies een maand samen gereisd. De hele middag hebben we bijgekletst over alles wat we intussen mee gemaakt hadden. Man Man wat een avonturen! Toen was het tijd om afscheid te nemen en zijn we richting ons hostel gegaan. Nadat we ein-de-lijk voor onze kamer stonden, deed ons pasje het niet! Dus moesten we weer op weg naar beneden. Toen de lift deuren na 10 minuten open gingen zagen wij ineens 2 bekende gezichtjes! Liam en George! 2 Engelse jongens die in Cairns ook bij ons op de kamer zaten. Zij zouden die nacht ook aankomen in Sydney en we hadden al zitten geinen over dat ze vast bij ons in het hostel komen te zitten. En ja hoor! Liam, Ben en George zitten gewoon in hetzelfde hostel, 3 kamers verderop! Liam: Give me some looooove! Dikke knuffels alsof we elkaar al 3 jaar niet gezien hadden! Maar we MOESTEN hun kamer echt even zien.. want oh oh oh wat waren de prinsesjes in shock! So disgusting! Hun kamer was ongeveer 2x zo groot als die van ons.. en het had een normaal raam! Alleen de lucht die er hing… daar moet ik ze gelijk in geven. EW
Die avond kwamen Paul James en Dean de prinsesjes opzoeken in het hostel. Zij wonen in Sydney en waren toen ook in Cairns voor een weekje vakantie. Tijd voor een Gilligans-roomies reünie! Op pad met 6 hunters! Die jongens hebben een soort spel wat ze in Cairns ook al deden: op een meisje afstappen met de vraag: Are your eyelashes real? Waarop alle meisjes ofcourseee antwoorden! Vervolgens zeggen de jongens: show me, close your eyes! En dan op het moment dat het meisje haar ogen sluit: kus! haha! Hun avond loopt als volgt: samen de club in: go hunting! Verspreiden en later weer bij elkaar komen om te vertellen hoe vaak ze het kunstje al geflikt hebben! Wat een gekkies! Die nacht vloog Liam weer terug naar Londen dus hebben we Ben en George maar even gesteund tijdens het afscheid nemen. Zichtbaar aangeslagen weer terug naar hun cel gebracht en daarna ons eigen cel ook weer opgezocht. Goodnight roomies!

De volgende dag was het weer ziekenhuisdag. Ires moest weer even het pootje laten verzorgen. Maar eerst wilde ik heel graag een nieuwe lichte jeans, want de mijne was in Airlie beach al gesneuveld. OH NEEE! Ja! Het is waar! Heel naar! En omdat het in Sydney iets kouder was is het fijn om 2 lange broeken te hebben. Ik had in de eerste week van ons avontuur al een mega grote Zara gezien.. dus mijn zinnen gezet op een broek van de Zara. Lekker vertrouwd! Hihi.. Nadat ik mijn broek gescoord had zijn we op zoek gegaan naar een ziekenhuis. Hier werd Ires haar wond bekeken en ons verteld dat we zaterdag weer even terug moesten komen. Ze dachten namelijk dat het geïnfecteerd was. Die avond zijn we achter onze computers gekropen om onze verslagen te schrijven en hebben verder niet veel uitgevoerd.

We hadden met Ben en George af gesproken om die vrijdag naar de Blue Mountains te gaan. De volgende morgen: knock knock! Guys wake up! The Blue Mountains are waiting! Wij op weg naar de trein met 2 slaperige oppaskinderen. Ze hebben de hele weg tegen elkaar aan liggen slapen en wij maar foto’s maken! Die kunnen we vast nog een keer tegen ze gebruiken! Eenmaal aangekomen begon het geklaag! Jut en jul waren nog niet eens bij de Blue Mountains en vonden de weg er naar toe al te lang! I’m gonna take a taxi, i’m tired! Maar de kinders hebben het vol gehouden! De wandeling in de Blue Mountains was wel echt prachtig! De bergen hebben een blauwe gloed over zich heen door de vele eucalyptus bomen die er staan. Een enorm groot natuur gebied waar ik nog wel een keertje naar terugkeer om een lange wandeling te maken. Het had de nacht ervoor geregend dus de paden waren iet wat modderig. Dat konden de prinsesjes natuurlijk niet aan! George met zijn witte allstars: oh fuck sake BEN, i’m not gonna do this.. my shoes! Ben: Shut up! I’m wearing my 400 dollar nikes! Terwijl Ires en ik gewoon lekker doorliepen. Kom op! Het is maar zand! (ok. ik hoor sommige mensen nu denken.. wat is er met Marisja gebeurd?!? Maar zo word je nou eenmaal) We zijn na een paar uurtjes terug gegaan naar de trein en in 2 uurtjes weer terug gereisd naar Sydney. We kwamen aan in de stromende regen! Oh neeeee! Dat was wel wat minder! We zijn terug gerend naar ons hostel en daar hebben we afscheid genomen van Ben en George. Bye Guys see you in Melbourne! Want ja ook dat was hun volgende bestemming.

Zaterdagochtend kwamen er ineens allemaal aapjes van het hostel onze kamer binnen.. aapje 1: checkt of de lakens al verschoond zijn, terwijl een dikke gorilla met lange dreads dat al midden in de nacht had gedaan! Een half uur later komt aapje 2 binnen: vraagt ons of we vandaag uit gaan checken! Uhm nee? Morgen! Weer een half uur later komt aapje 3: jullie moeten uitchecken! Uhm NEE! Dat zijn de 2 jongens die hier nu niet zijn! 3x raden wat er een half uur daarna binnen komt? Aapje nummer 4: sorry guys! We hebben een foutje gemaakt! Tjonge jonge! Wat een roerige ochtend! We zijn uit bed gegaan en hebben onze reis en accommodatie geboekt voor Melbourne. Die middag nog weer even naar het ziekenhuis voor Ires haar poot, gelukkig zag het er goed uit!

Zondag nacht vertrok onze bus om 4 uur richting Melboure. Een rit van 14 uur! Vroeg uit de veren, uitchecken en naar het station. Helaas regende het blowjobsteels dus kwamen we totaal doorweekt aan bij de bus. We dachten lekker warm in de bus te kunnen stappen.. maar daar stond de airco op standje noordpool! Man man wat hebben wij het koud gehad die 14 uur lang! Ik kreeg het maar niet warm! Ik was daarom ook blij dat we eindelijk in Melbourne waren aangekomen. Hier lachte het warme zonnetje ons tegemoet en konden ons hostel Discovery opzoeken. Hier hebben we een 12 persoons kamer. Je leest het goed! 12 persoons! Opzich niet heel erg. Het is een grote kamer met gebruiksaanwijzing: voordat je de deur opent je adem in, rennen naar de achterkant en daar frisse lucht in ademen door het openstaande raam, en dan kun je weer aardig functioneren. Gelukkig hebben wij 2 bedden onder het raam dus valt het wel uit te houden. Maar die lucht voor in de kamer! EW. Die avond een tentje gezocht om te eten, lekker warm gedoucht en op bed!

We blijven voorlopig in omgeving Melbourne omdat we opzoek gaan naar een baantje. Het geld moet weer even bijgevuld om onze reis te kunnen voortzetten. De volgende dag konden we op gesprek komen bij een bedrijf wat aan sales doet in de stad en bij evenementen. We wisten niet goed hoe we daar moesten komen, dus besloten we een Taxi te nemen. Adres ingetoetst en go with the bananas! Kwamen we ergens midden in een woonwijk uit! Uhm.. dit is niet goed! Dus onze sollicitatie maar afgebeld en konden we een heel stuk terug lopen naar de tram. We kwamen er daar achter dat we geen kaartje in de tram zelf konden kopen dus moesten we op zoek naar een punt waar ze dat verkochten. Een half uur later hadden we onze Myki. Een soort OV pas welke we in heel victoria kunnen gebruiken. Op naar de stad, want Ires moest ook al weer naar het ziekenhuis. Na anderhalf uur lopen kwamen we aan bij het ziekenhuis waar Ires een doe-het-zelf- pakket mee kreeg. Hoogtepunt van de dag! We baalden enorm dat we onze sollicitatie gemist hadden en dat we zolang moesten zoeken naar een ziekenhuis. Deze dag kon in het boekje als pech dag. Eenmaal in onze kamer raakten we aan de praat met onze roomie Markus. Hij ging die avond pinguïns kijken en vroeg of we met hem mee gingen! Tuurlijk waarom niet! De pinguïns komen elke avond bij zonsondergang het land op bij st. Kilda Beach. Enorm fluffy beestjes! En weer een prachtige zonsondergang in de pocket. Dat maakte deze dag wel weer helemaal goed!

Sollicitatie poging nummer 2! Een leuk gesprek waar we enthousiast van werden! Helaas hebben we de baan niet gekregen.. maargoed! We zoeken gewoon verder! Na het gesprek zijn we Hosier Lane op gaan zoeken. Een bekende straat in Melbourne welke helemaal onder de graffiti kunstwerken zit. Een kleurrijk geheel! We waren toch al de toerist aan het uithangen, dus zijn we daarna st. Pauls Cathedral in gegaan. Een prachtig mooie kerk.. hier zijn we even gaan zitten op de kerkbank. Een mooie gelegenheid om even na te denken over alles wat er gebeurd de laatste tijd! Alle mooie dingen waarvoor ik heel erg dankbaar ben… maar ook de vreselijke dingen die in de wereld gebeuren. Even een tijdje stil zijn.. dat was fijn! In de kerk moest je 5 dollar betalen om een foto te mogen maken. Opmerkelijk! Ik heb heel stiekem toch een foto gemaakt.. boefjesgedrag! Maar ik ga geen 5 dollar betalen voor een foto! Doei! Die avond zijn we een kijkje gaan nemen in de bar van ons hostel. Daar kwamen we wat mensen tegen uit Canada, Nederland, Italië en Engeland! Gezellig clubje! Hier zijn we nog even mee de stad in gegaan. Toen we wilden gaan slapen kregen we een berichtje van Ben en George! Where are u? De 2 heren bleken in het park te zitten vlak bij ons hostel. Wij daar nog weer heen! Zien wij 2 poppetjes door het park rennen en verstoppen achter een boom. 3x raden wie dat waren? Ja hoor! Onze oppaskinders! In het park kwamen ineens allemaal possums tevoorschijn. Dit zijn een soort buidelratten. Ben wilde persee een selfie met zo’n beestje, dus besloot “one with the possums” te worden! Al kruipend over het gras, klimmend in bomen en kipnuggets voerend ging hij de beestjes achterna! Maar.. het is hem gelukt! Hij heeft de selfie! Bracht ons wel weer een hoop plezier! Na het park avontuur dan eindelijk in bedje gekropen! Wat een dag!

De dag erna zijn we weer Melbourne in gegaan. Toen wij op een bankje midden in het centrum aan het genieten waren van ons broodje kaas met knoflook (zo lekker) hoorden wij ineens MARISJA! IRES! Tot onze verbazing zaten daar op 10 meter afstand Miranda en Nynke! 2 meiden waarmee we gestart zijn in de Australianbackpackers groep. We hebben even lekker bijgekletst en zijn later die middag de st Patrick Cathedral gaan bekijken. Deze was eigenlijk nog mooier dan de vorige! Indrukwekkend grote kerk met een prachtige bouwstijl. Gezellig om de meiden weer even gesproken te hebben. Echt heel erg.. maar de dag die volgende hebben Ires en ik een pyjamadag ingelast. He-le-maal niets uitgevoerd! Die avond hadden we een sollicitatiegesprek via skype! Spannend! Wie weet hadden we wel een baantje daarna! Nou niet dus! We waren….. TE OUD! Behoorlijk aangeslagen gingen we terug naar ons hostel en hebben maar een jug bier besteld en onze tegenslag weggespoeld. BUMMER!

Vrijdag 20 november hebben we in de avond afgesproken met Elien! Een leuk kind wat we ontmoet hebben tijdens onze Frasier Island trip. Zij werkt ook in de buurt van Melbourne en kon daarom gezellig met ons mee uit eten. Deze dag was voor Ires een bijzondere dag omdat het 3 jaar geleden is dat haar moeder overleed. We hebben een bijzonder fijne wijn besteld en een proost op haar uitgebracht! Het eten werd geserveerd, de eerste happen werden genomen en daarna stonden we allemaal in de fik! We zijn gaan eten bij een thai! Zo scherp! Water water water! Na ons diner maar even naar de MAC om af te koelen met een Sunday caramel ijsje! Jummie! Dat deed ons goed zeg!

Verder hebben we de afgelopen dagen doorgebracht in de bibliotheek! Een hoop sollicitaties de deur uit gedaan in de hoop dat we iets leuks gaan vinden! Wat zal het worden? Koeien? Avocado’s? Kersen? Champignons? Bediening? Of gewoon een hulpje op de boederie? Dat lezen jullie waarschijnlijk in het volgende verslag! DAAG!