week nummer 1 New Zealand

4 april: Daar ging ik! Backpack weer ingepakt, reishoofd weer opgezet en goooo. Voordat uncle Peter me naar het vliegveld bracht gaf hij me nog een kadootje voor mijn verjaardag! Ik was natuurlijk de volgende dag jarig maar zou dan al in Nieuw Zeeland zijn. Ik haalde het (kerst)papiertje eraf en daar verscheen een model auto van mijn mini! Precies in mijn kleuren ook! Zo lief!

De vlucht naar Auckland verliep goed. Lekker filmpje kijken en ik was al aan de overkant. Daar ben ik op de bus gestapt en checkte ik maar weer eens in bij een hostel! Dat was even een tijdje geleden. Een muffe kamer, een viezig dekentje en weer totaal vreemde roomies om je heen. Ik heb heel saai maar even een aantal episodes gekeken van een serie en ben daarna mijn wakker-slapen-wakker-slapen nacht in gegaan. Ik denk dat ik elk uur van de klok wel gezien heb! De volgende morgen werd ik wakker en heb ik mezelf eerst maar even een fijne verjaardag toegewenst. Best weer een gekke ervaring om jarig te zijn zonder je oude vertrouwde omgeving om je heen! Maargoed ook weer bijzonder! De Straybus zou om 7:30uur vertrekken. Er stonden al een aantal mensen buiten te wachten die ook met de bus gingen reizen, waaronder een meisje Marieke, waar ik eigenlijk gelijk een leuke klik mee had. Maar tijdens het wachten doe je sowieso al weer snel contacten op en ga je automatisch ook bij elkaar in de bus zitten. Er zaten 28 mensen uit allemaal verschillende landen in de bus. Onze Ierse buschauffeur, Cookie, gaf een korte introductie en daar gingen we! Ondertussen raakt iedereen met elkaar aan de praat. Een leuk detail: geen wifi en amper bereik op je telefoon! Heerlijk! Best leuk om te zien hoe iedereen dan met hele andere dingen bezig is!
Het eerste plekje waar we naar toe gingen heet Raglan. Onderweg hebben we nog een stop gemaakt bij de Bridal Veil falls! Een lange trap naar beneden, die we natuurlijk ook weer omhoog moesten! Hadden we de beentjes in ieder geval weer getraind. Maar de waterval was dat absoluut waard. Na de waterval gingen we op weg naar onze accommodatie. Karioi lodge! midden in een bos- bergachtig gebied met een uitzicht over de zee. Het hostel was gebouwd in 3 lagen, de veranda’s waren voorzien van hangmatten en alles was erop gemaakt dat het zo relaxed mogelijk zou zijn. Nadat we ons geïnstalleerd hadden op onze kamer zijn we naar Raglan main beach gegaan of terwijl: Black sand beach. Ik heb me laten vertellen dat het zand zwart is vanwege het vulkanische gesteente in dat gebied. Een aantal van de groep kregen daar een surfles en de rest kon lekker chillen op het strand. om 17:00uur was het tijd voor sunset Yoga. Dit werd gegeven op een platvorm met de naam inspirationpoint. Hier had je een prachtig uitzicht over de bergen en de zee en zag je de zon langzaam achter de bergen wegzakken. De lucht was gevuld met kleuren. En wij stonden daar compleet zen te raken! Hele mooie ervaring! Daarna hebben we ons buikje rond gegeten met de kookkunsten van Cookie. Lekker kipje met pesto en wat salade en zoete aardappel en als toetje een warm applecrumble taartje met ijs! Yummie! Tijd om sterren te kijken! Onderweg naar inspirationpoint zag je langs het pad allemaal glow-worms. Het is net of er allemaal kleine blauwe lichtjes opgehangen zijn. We zijn daar lekker gaan zitten en hebben daar elkaar nog weer beter leren kennen door een rondje “wie ben ik” te spelen in het donker. Je ging voor de groep staan en vertelde wat je allemaal gedaan had qua reizen en een aantal dingen over jezelf. Ik vertelde toch maar even dat ik jarig was die dag.. dus hebben ze me nog even toegezongen en een proost op mij uitgebracht! Toch nog een beetje dat verjaardagsgevoel te pakken.

De volgende ochtend gingen we alweer op weg naar onze volgende bestemming! Van Raglan gingen we via Waitomo richting Mourea. Busje weer volgeladen en daar ging het clubje weer! Een aantal mensen hadden een cave-hike geboekt en als je dat niet wilde kon je in hiken in het Ruakuri Reserve. Daar ben ik met Marieke gaan wandelen. Het was een mooie wandeling in het bos, in grotten en over grote weiden met een prachtige achtergond van bergen en koeien… veel koeien. Toen iedereen weer terug bij de bus was gingen we op weg naar Mourea. Daar kwamen we aan bij een Marae waar we in een Maori meeting house (Wharenui) de nacht zouden doorbrengen. We kwamen binnen en kregen een korte uitleg over de huisregels. In het meeting house mocht je absoluut geen schoenen dragen, want ze willen het kwaad van de buiten wereld niet naar binnen halen en het is ook een soort van heilige plaats. Ze geloven dat de grond waarop je loopt gevuld is met kwaad. OK! Schoentjes uit. Vrouwen eerst naar binnen, toen de mannen. Maar de vrouwen moeten dan wel weer achteraan zitten en de mannen vooraan. Het is een soort bescherming voor de vrouw. WANT, de vrouw is erg kostbaar en belangrijk voor Maori’s. We werden welkom geheten door het oudste stamlid. d.m.v. een officieel welkom in hun eigen taal genaamd Powhiri. Daarna moesten we de Maori groet doen: je geeft iemand een hand en dan tik je elkaars neus 2x tegen elkaar aan. Iets teveel in mijn comfortzone als je het mij vraagt! Maargoed, je wil ze ook niet beledigen dus vooruit met de geit, tik em aan ouwe! Na het welkom zijn we gaan eten. Heerlijk! Zoete aardappel, kip, knoflookbrood! Alweer Yummie! Daarna kwam er een spectaculair optreden van de stam zelf. Ze lieten ons een aantal dansen en liederen horen welke belangrijk zijn in hun leven. Ze lieten natuurlijk ook de Kapa Haka zien. Erg indrukwekkend. We kwamen daar natuurlijk niet om alleen maar te kijken, daarna mochten we zelf aan de slag. Mannen gingen de Haka leren en de vrouwen de dames versie ervan. Best lastig om zo even te leren maar we hebben een hoop lol gehad! Toen we het allemaal een beetje onder de knie hadden lieten we elkaar onze danskunsten zien en gingen richting bed. Daar kwam 1 van de stamleden onze vragen beantwoorden en gingen we lekker slapen. Nou ja slapen. 1 meneer van onze groep trok zijn snurkklankbord open waardoor de rest van de groep de hele nacht wakker lag. FIJN! Wel ja.. de volgende morgen een prettig ontbijtje en op naar Rotorua!

Op weg naar Rotorua komen we langs Matamata waar Hobbiton gemaakt is. Daar nam 90% van de groep wel even een kijkje natuurlijk. Een grote filmset die ze destijds gemaakt hebben voor the Hobbit en Lord of the rings. Vrij (over) enthousiast ging ik met Mike en Matthew Hobbiton in. Met de neusjes tegen de ramen aangeplakt zagen we als eerste the green Dragon. Blij als kinderen gingen we de tour in. We hadden een schattig gidsje niet ouder dan 18 jaar die nogal gepassioneerd was van beide films. Dus hij vertelde ALLES wat hij wist tijdens de rondleiding. Erg leuk. Ook nog even de ï’m going on an adventure” foto gemaakt! Een groep achter ons moest eventjes wachten op Mike, Matthew en mij.. aap-achtig keken ze ons aan wat wij in hemelsnaam aan het doen waren. Maar dan hadden ze de film maar moeten kijken! Wij blij! Zij konden verder. Na het bezoek aan de filmset konden we inchecken in het hostel en kon je de middag in Rotorua verder zelf invullen. Even een momentje van rust na al die indrukken die we al hadden opgedaan! Wel een nare bijkomstigheid van Rotorua, je hebt daar al de thermalpools die enorm naar rotte eiren stinken. Dus dat is echt serieus een stink-stad! Het water in de pools bubbelt er op los en er komt stoom van het water af door de hoge temperatuur die het water krijgt vanwege de dunne aardkorst. Mijn laatste avondje met deze groep brak aan en dat hebben we nog even afgesloten met een drankje in de (zo toepasselijk) Lava bar.

Op 8 april vertrok ik met the Eastbro-bus naar de oostkust van het Noorder eiland. Ik zou pas 12:30 vertrekken dus daarvoor heb ik nog even met een aantal menen de Thermalpools rond Rotorua geroken en bekeken. Best spookie als je het ziet! Maar wel een bijzonder natuurverschijnsel! Je bent bijna geneigd het water even te voelen, maar er staan overal borden dat het soms wel 200 graden kan zijn. Dan hou je natuurlijk geen vingers meer over. Om Half 1 stond ik klaar om te gaan. Alleen. Ik vroeg me even af of ik serieus de hele Eastbro alleen ging doen met een gids, maar er sloten gelukkig nog 3 andere mensen bij me aan! Rafael (Zwitserland) Melissa (Colorado) en Lora (Schotland) Onze tourguide Kelly (local) lachte zich helemaal een ongeluk, want ze had nog nooit zo’n lege bus gehad! Het liep al aardig op het eind van het seizoen, dus er zijn nog weinig mensen die dit gedeelte van het Noordereiland nog gaan doen. Vanuit Rotorua vertrekken we richting Gisborne. Daar doen we wat boodschapjes en zien we de eerste zonsondergang van de wereld. Prachtig plekje op en berg waar je de zon achter de bergen ziet zakken en het langzaam donker wordt in Gisborne. We reden naar ons hostel (tatapoudi) welke aan het strand ligt. Een soort houten vakantie huisje helemaal voor ons zelf. Aan het strand hadden ze een strandhuisje gebouwd waar veel pinguïns onder de vloer wonen. Best een gek geluid als je niet weet wat het is! Na een kaartspelletje lekker op bed, want we wilden heel graag de eerste zonsopgang van de wereld bekijken! 6:20uur ging het wekkertje en stonden we allemaal naast ons bed. Op naar het strand! We deden de gordijnen open: REGEN! Super bewolkt en niets van een zonsopgang te zien. Toch maar even naar het strand gelopen om deze grijze wolken boven de zee vast te leggen. Beetje spookachtig! Hup het bedje maar weer in! Om 10:30 uur vertrokken we richting Tokomaru bay. Eerst nog even Gisborne in voor wat boodschappen en het opikken van Sally (London) en daarna door de bergen naar de langste pier van Nieuw Zeeland: Tolaga bay warf. Daar hebben we uiteraard weer wat uitgebreid de tijd genomen om alles goed op de kiek te zetten en werd onze reis vervolgd naar het Tokomaru-Bay Eco-hostel: Stranded in paradise. We vonden het uitzicht in Tatapouri al heel vet, maar dit overtrof dat dan weer. Een prachtig strandhuis een aantal meters omhoog op de berg. Een grote veranda met uitzicht over de bergen en zee. In de nok van het huisje hadden ze kamers gebouwd met een raampje op de zee kant. Zo kon je vanuit je bed de zonsopgang van begin tot eind volgen. Helaas voor ons was er geen begin of eind te zien. Weer een bak regen met veel wolkjes! Het verblijf was prachtig en het uitzicht spectaculair. In de middag zijn we een workshop bone-carving gaan doen. Met ons clubje bij een Maori thuis een eigen ontwerp maken en daarna uit een stuk bod zagen, schuren en vijlen. Erg leuk om te doen! En ook interessant hoe iedereen zijn eigen ontwerp maakt. Na ons nachtje in de eco-lodge gingen we weer op weg naar de volgende bestemming: Maraehako Bay.

We kwamen door hoge bergen heen en ik genoot echt enorm van het mooie uitzicht! Wat een prachtige omgeving! We zouden nog een stop maken bij een Maouri kerkje, maar er was een kerkdienst aan de gang, dus konden we er helaas niet in. We reden door naar het meest oostelijke puntje van de wereld, waar we de berg opklommen met zo’n 800 treden om the east cape lighthouse te bewonderen. Totaal buitenadem kwamen we op het topje van de berg aan en beseften we ons dat we echt niet verder naar het oosten van de wereld konden. Toch weer enorm bijzonder dat ik daar heb gewandeld. De trap af was een stuk gemakkelijker! Hup hup.. en weer verder. de volgende stop was the Manuka and Macadamia farm. Hier worden de bekende Manuka honey and oils gemaakt. Een kleine presentatie en proeverij en we zijn weer wat informatie rijker! Het was vanaf daar nog een uur rijden naar ons verblijf voor die nacht. Ik dacht echt dat het niet spectaculairder kon.. maar dit was toch wel een met-open-mond-rondkijk moment! Een grote boomhut met een waterval ernaast, hangmatten all over the place, direct aan het strand en tussen de rotsachtige bergen. Hier ben ik eerst maar even in een hangmatje gaan liggen. Daarna de bikini aan, een kajak gepakt en de zee op gegaan om de boel eens van een afstandje te bekijken. So cool! Hoe later het werd, hoe kouder.. het is natuurlijk herfst en de avonden begonnen al wat frisjes te worden! Hoppa even een warme douche en wat eten maken. Daarna met de beentjes vooruit voor een haardvuurtje! The Eastbro zat er al bijna weer op! Ons laatst nachtje in de boomhut ging vlug voorbij! Om 7 uur stonden we al weer naast ons bed om onze backpacks weer in te pakken en om 8 uur vertrokkken we weer richting Rotorua. Onderweg nog even bij lake Rotoma een stop gemaakt voor een mooi kiekje. En daar waren we weer terug bij ons begin punt. Weer prachtige dingen gezien, mooie slaapplekken gehad en een hoop lol met elkaar! Dinsdag 12 april stap ik weer op de Straybus om verder richting het zuiden te gaan. Man man, wat en heerlijke vakantie!